Wentylacja poddasza użytkowego

Błąd: niewłaściwa wentylacja poddasza

Najczęstszym błędem popełnianym przy budowie domu z poddaszem użytkowym jest niewłaściwe wykonanie wentylacji połaci dachu lub nawet jej brak. Źle rozwiązana wentylacja powoduje następujące zagrożenia:
• zawilgocenie drewnianej konstrukcji dachowej, wskutek czego może ona ulec zagrzybieniu,
• zawilgocenie izolacji termicznej, które zawsze pogarsza jej właściwości cieplne.
• przegrzewanie się wnętrza domu latem.
Problemy związane ze złą wentylacją występują w budynkach, w których:
+ szczeliny wentylacyjne są niedrożne lub gdzie nie ma ich wcale,
+ nie ma otworów nawiewnych w okapie dachu,
+ nie zostawiono otworów wywiewnych w kalenicy,
+ otwory nawiewne i wywiewne są niedrożne.
Błąd: zły układ warstw w ściance kolankowej i w stropie

rys-1-2-00

 

Częstym błędem popełnianym podczas budowania domów z poddaszem użytkowym jest zły układ warstw w ocieplonych ściankach kolankowych. Dzieje się tak, ponieważ ścianki i fragmenty stropu za ściankami w nieogrzewanej części poddasza nie są traktowane jako przegrody zewnętrzne. Dlatego nie stosuje się w nich wszystkich warstw wynikających z zasad technologii budownictwa szkieletowego: w ściankach kolankowych brakuje zwykłe wiatroizolacji, a w stropie traktowanym błędnie jako przegroda wewnętrzna nie umieszcza się ani paro-, ani wiatroizolacji.

Jak powinno być

rys-2-2-00
Wentylacja połaci dachowych powinna zapewnić całkowite wyprowadzenie z nich wilgoci poza obręb budynku. Dlatego w połaci dachu powinno się wykonać szczeliny wentylacyjne pomiędzy folią lub siatką z żyłki albo drutu miedzianego (żyłkę lub drut rozciąga się między gwoździami wbitymi w krokwie) a poszyciem dachu. Można to zrobić w dwojaki sposób:
– folię (siatkę z żyłki lub drutu miedzianego) mocuje się do lat nabitych po obu stronach każdej krokwi (rys. 2),
– folię układa się bezpośrednio na krokwiach, na które następnie nabija się laty pod płyty poszycia
Na korzyść drugiego rozwiązania przemawia:
– możliwość ułożenia grubszej izolacji cieplnej,
 – zużycie mniejszej liczby lat – do każdej krokwi mocuje się jedną łatę, a nie dwie,
– łatwiejszy i szybszy montaż folii.
W obu rozwiązaniach folia musi mieć dużą paroprzepuszczalność (powyżej 2000 g/m2/24h). Błędem jest stosowanie folii wiatroizolacyjnej, która ma zbyt małą paroprzepuszczalność (około 100 g/m2/24g). Taka folia nie pozwoli na swobodny odpływ pary wodnej, która przedostała się z wnętrza domu do izolacji dachu. Aby wentylacja była sprawna, otwory nawiewne muszą znajdować się w okapie dachu, a wywiewne – w kalenicy. Powinno się je osłonić na przykład siatką, zabezpieczając je w ten sposób przed wnikaniem deszczu i śniegu oraz owadów.
Najprostszym, ale poprawnym rozwiązaniem ocieplenia połaci poddasza ze ściankami kolankowymi jest ułożenie izolacji na całej jej długości (rys. 4). Nie ociepla się więc ścianek kolankowych ani nie wykańcza płytami gipsowo-kartonowymi fragmentów połaci za tymi ściankami. Układ warstw w połaci dachu (rozpoczynając od spodu) powinien być następujący:
– paroizolacja z folii polietylenowej grubości 0,15 mm,
– izolacja cieplna takiej grubości, by zapewniała współczynnik U mniejszy niż 0,25 W/(m2K),
– folia o dużej paroprzepuszczalności (powyżej 2000 g/m2/24h),
– szczelina wentylacyjna grubości 3-4 cm,
– poszycie dachu, na przykład z wilgociouodpornionych płyt wiórowych MFP lub OSB,
– papa.
– pokrycie (na przykład dachówka bitumiczna).
rys-3-2-00
Innym sposobem jest ocieplenie ścianek kolankowych i fragmentów stropu za nimi (rys. 5). Należy pamiętać , ze przestrzeń poddasza ograniczona połacią dachu, ścianką kolankową i stropem jest nieogrzewana. Dlatego zarówno ścianki kolankowe, jak i odcinki stropu za nimi należy traktować jako przegrody zewnętrzne. Układ warstw w ściance kolankowej i w stropie (patrząc od wewnątrz) powinien być następujący:
– płyta gipsowo-kartonowa,
– paroizolacja,
– izolacja cieplna takiej grubości, by zapewniała współczynnik U mniejszy niż 0,25 W/(m2/K),
– wiatroizolacja.

Jeśli nie ma ścianek kolankowych (krokwie dochodzą do stropu poddasza), ociepla się całą połać dachu (rys. 6).

Wojciech Nitka
Z cyklu – Problemy ze szkieletowym domem drewnianym – Murator – luty 2000
Uwaga: niektóre dane zostały zmienione, tj. przystosowane do aktualnych wymagań.

Możesz również polubić…

5 komentarzy

  1. Maciek pisze:

    Panie Wojciecha a jak powinna wyglądać prawidłowa wentylacja przy pokryciu dachu blachą. Planuję nast uklad warstw od wewnątrz: płyta g/k, opozniacz pary, krokwie wypełnione wełna, płyta mfp, wiatroizolacja, kontrakty, laty,blacha na rabek. Czy w takim układzie należy też wentylowac przestrzeń między wełna a mfp? Maciek

    kład

    • Tak, pomiędzy izolacją cieplną a płytą poszycia, w tym przypadku płytą MFP, powinna być zachowana szczelina wentylacyjna – z wlotem pod okapem i wylotem w kalenicy.

  2. Maciek pisze:

    Dziękuję

  3. Adrian pisze:

    W jakim celu daje się folię albo siatkę na izolacji cieplnej pod szczeliną wentylacyjną? Nie chroni chyba wełny przed wilgocią z zewnątrz? Byłbym wdzięczny za odpowiedź.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

osiem − sześć =