Kanadyjskie, skandynawskie czy niemieckie ???

Powszechnie stosowane są różne określenia dotyczące budynków w szkielecie drewnianym:
– system kanadyjski,
– system amerykański,
– system skandynawski,
– system szwedzki
– system niemiecki
Wszystkie te systemy opierają się na szkieletowej konstrukcji drewnianej.

Jednak w każdym z tych systemów konstrukcja szkieletu a także układ warstw ściany zewnętrznej wykonywane są w nieco innych sposób.

System amerykański czy kanadyjski to jeden i ten sam system wywodzący się z Ameryki Północnej. Jedyna różnica polega na tym, że system kanadyjski wymiarowany jest w jednostkach metrycznych (centymetrach) a system amerykański w jednostkach imperialnych (calach).

W systemie tym konstrukcja ściany, stropów i dachów oparta jest elementach grubości 38 mm (1 1/2 cala).  Stąd system ten często określany jest jako lekka konstrukcja szkieletowa.

Mezowo 030
Budowa domu w systemie kanadyjskim

Na konstrukcję ścian zewnętrznych stosuje się elementy z drewna litego szerokości 140 mm. Nad poszczególnymi otworami okiennymi i drzwiowymi stosuje się nadproża, które zwiększają ilość słupków w ścianach, co w poważnym stopniu obniża izolacyjność cieplną ścian zewnętrznych.

nadpro_2-1

Nadproże w systemie kanadyjskim

Ściana wypełniona jest materiałem izolacyjnym, w większości wełną szklaną.
Usztywnienie konstrukcji stanowi drewnopochodna płyt mocowana po zewnętrznej stronie ścian zewnętrznej.
Elewację stanowi okładzina drewniana, ceglana, tynk na podkładzie ze styropianu lub popularny siding winylowy.

skanuj0036  skanuj0037
Elewacja w tynku i sidingu winylowym. Dachy pokryte dachówką bitumiczną

Na pokrycie dachu stosuje się głównie dachówkę bitumiczną, rzadko dachówkę ceramiczną.

W budownictwie określanym jako kanadyjskie czy amerykańskie podstawowy układ warstw ściany zewnętrznej przedstawia się następująco – od zewnątrz:
– okładzina elewacyjna – drewniana, ceglana, tynk, siding winylowy,
– folia wiatroizolacyjna lub papier bitumizowany,
– płyta poszycia – płyta wiórowa lub sklejka o zwiększonej odporności na wilgoć,
– konstrukcja ściany wypełniona izolacją cieplną grub. 140 mm
– opóźniacz pary – folia paroizolacyjna,
– płyta gipsowo-kartonowa.
Jest to podstawowe rozwiązanie, które może być modyfikowane szczególnie w zakresie elewacji, np. z dodatkową warstwą izolacji cieplnej.

Domy kanadyjskie montuje się w większości na placu budowy lub przywożone są jak domy modułowe.

W systemie skandynawskim (zwanym również szwedzkim) konstrukcję ścian stanowią słupy nośne grub. 45 mm, o złożonej konstrukcji (zwykle o szerokości większą niż 23 cm). Ściany wypełniane są warstwą wełny mineralnej lub izolacją na bazie celulozy.

DSC06665

Budowa domu w systemie skandynawskim

Larsen trusses
System słupków stosowany w budownictwie skandynawskim

System charakteryzuje się ograniczoną ilością słupków w ścianie zewnętrznej, stąd nie stosuje się nadproży nad poszczególnymi a deskę pełniącą funkcję nadproży mocuje się pod oczepem na całym obwodzie budynku.

4    DSC04998
Nadproże na obwodzie całego budynku

Konstrukcję usztywnia się za pomocą płyt gipsowo-kartonowych, mocowanych od strony pomieszczeń. Na zewnątrz budynku rzadko stosuje się usztywnienie, a jedynie płytę pilśniową bitumizowaną, która pełni funkcję dodatkowej warstwy ocieplenie i folii wiatroizolacyjnej.

DSC06006
Poszycie z bitumizowanej płyty porowatej

Elewacja domu skandynawskiego w większości wykonywana jest jako pionowo mocowana oblicówka drewniana.

skanuj0102    DSC06620
Skandynawska „pionowa” oblicówka drewniana

Do pokrycia dachu powszechnie stosuje się materiały tradycyjne, takie jak: dachówki cementowe, ceramiczne lub blachodachówki.

Typowy układ warstw ściany z systemie skandynawskim:
– okładzina elewacyjna – drewniana,
– płyta pilśnioa porowata, bitumizowana lub folia wiatroizolacyjna,
– konstrukcja ściany wypełniona izolacją cieplną grub. 230 mm,
– opóźniacz pary – folia paroizolacyjna,
– płyta poszycia – płyta gipsowo-kartonowa
Jest to podstawowe rozwiązanie, które może być modyfikowane szczególnie w zakresie elewacji, np. z dodatkową warstwą izolacji cieplnej.

Domy w systemie skandynawskim częściej wykonywane są jako prefabrykowane, w różnym stopniu zaawansowania, niż wykonywane na miejscu budowy.

Konstrukcja domu w systemie niemieckim jest konstrukcją ciężką w stosunki do systemy kanadyjskiego czy skandynawskiego.

W systemie niemieckim konstrukcja ściany, stropów i dachów oparta jest elementach grubości 60 mm.  Na konstrukcję ściany stosuje się elementy z drewna litego szerokości 160 mm. Ściana wypełniona jest materiałem izolacyjnym.

DSC01505

Konstrukcja ściany z elementów o grubości 60 mm

Usztywnienie ścian stanowi drewnopochodna płyta o zwiększonej odporności na wilgoć położona po obu stronach ściany.
Elewację stanowi głównie tynk na styropianie, rzadziej okładzina drewniana.
DSC01421
Elewacja – tynk na styropianie

Pokrycie dachu – głównie dachówka ceramiczna lub betonowa.

Typowy układ warstw w ścianie w systemie niemieckim:
– tynk na styropianie
– płyta poszycia – płyta drewnopochodna o zwiększonej odporności na wilgoć lub płyta włóknowo-gipsowa,
– konstrukcja ściany grub. 160 mm, wypełniona izolacją cieplną,
– opóźniacz pary – folia paroizolacyjna,
– płyta poszycia – płyta drewnopochodna o zwiększonej odporności na wilgoć
– płyta gipsowo-kartonowa
Jest to podstawowe rozwiązanie, które może być modyfikowane szczególnie w zakresie elewacji, np. z dodatkową warstwą izolacji cieplnej.

Domy w systemie niemieckim stawia się z prefabrykowanych elementów, o wysokim stopniu zaawansowania, przygotowanych w fabrykach domów.

Fabryka5 (2)   Fabryka5 (3)   DSC01455
 Prefabrykacja ścian o wysokim stopniu zaawansowania w fabryce domów
Wojciech Nitka
sierpień 2015

Możesz również polubić…

5 komentarzy

  1. Janek Pawlikowski pisze:

    Każdy z tych drewnianych domów ma swoje wady i zalety. Najlepiej porównać sobie każdy z nich pod własne potrzeby.

  2. Ciastek pisze:

    W domach skandynawskich zwraca się uwagę przede wszystkim na to żeby nie dochodziło wkroplenia kondensatu w warstwie izolacji. W ich klimacie zewnętrzna płyta OSB pod wiatroizolacją się nie sprawdziła, chociaż od wewnątrz można ją często spotkać. Zwraca się również uwagę na to, żeby kondensat nie wykropił się na styku słupa z paroizolacją, stąd m. in. słupy/belki dwuteowe lub z przekładką termiczną określane jako – „lämpörunko”, które likwidują mostki termiczne. W domach szwedzkich (czasem i fińskich) elewacja obowiązkowo malowana Falu Rödfärg (czerwień faluńska). Fundamenty, często wykonywane z bloczków keramzytobetonowych.
    W domach niemieckich i austriackich zewnętrzne płyty poszycia OSB coraz częściej zastępowane są płytą Egger typu DHF (nie wiem czy jest inny producent), która pełni również rolę wiatroizolacji. No i oczywiście warto porównać sobie ww. konstrukcje w jakimś kalkulatorze WUFI czy u-wert.net , wtedy można dostrzec w pełni różnice w podejściu europejskim i amerykańskim do budowy domów.

  3. monika pisze:

    Witam, czy należy obić wiatroizolacją ściany zewnętrzne obłożone osb na których jest ocieplenie z wełny? pozdrawiam

  4. Grzesiek Łazarz pisze:

    Przydało by się zwiększyć szybkość ładowania strony bo czekałem 5 minut na załadowanie…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

piętnaście − osiem =