3. Izoluj podłogę

Unikniesz skrzypienia podłogi izolując płyty poszycia podłogi od belek stropowych

Każdy strop, po którym się chodzi, mniej lub bardziej się odkształca. W stropie o konstrukcji drewnianej uginać się może i podłoga (czyli płyty poszycia stropu), i belki stropowe. Jeśli strop jest bardzo sztywny, ugięcia są niezauważalne, jeśli jednak jest inaczej – poszczególne jego elementy wyraźnie się uginają. Odkształcające się elementy ocierają się o siebie i to właśnie słyszymy jako skrzypienie podłogi. Przyczyną może być zły projekt lub niewłaściwe wykonanie konstrukcji stropu, niepoprawny montaż płyt podłogowych, zastosowanie nieodpowiednich materiałów, a także przeciążenie stropu podczas budowy domu.

By uniknąć skrzypienia podłogi należy:

   nie montować stropu z belek zwichrowanych, a belki z niewielkimi wykrzywieniami układać wygięciem do góry;
   przekroje belek dobierać na podstawie obliczeń statycznych lub tabel do projektowania;
   zwracać uwagę, by – w trakcie budowy – obciążenia stropów nawet na krótko nie były większe od normowych dla budownictwa mieszkaniowego, czyli od tych, na jakie stropy zostały zaprojektowane;
   przy rozpiętościach belek stropowych powyżej 3,60 m (nadmierna sprężystość) stosować przewiązki pełne – z odcinków belek stropu lub ażurowe – z listew drewnianych lub taśmmetalowych;
   stosować gwoździe odpowiedniego rodzaju i wielkości, w liczbie i rozstawie zgodnymi z projektem. Do montażu płyt poszycia do belek stropowych powinno się używać gwoździ karbowanych lub skręcanych;
nie dopuszczać do przeciążenia stropu;
   między płytami poszycia zostawić szczelinę szerokości około 3 mm, aby przy nierównomiernym obciążeniu płyty nie ocierały się o siebie krawędziami;
   na poszycie stosować płyty z krawędziami wyprofilowanymi we wpusty i wypusty. Innym rozwiązaniem jest smarowanie krawędzi płyt masą uszczelniającą, uniemożliwiającą ich bezpośredni styk. Płyty można też połączyć podbitką lub klipsami metalowymi;
   płytę poszycia stropu odizolować od górnych krawędzi belek stropowych za pomocą podkładek z kleju, filcu lub taśmy gumowej.

W krajach Ameryki Północnej jako izolację rozdzielającą belki od płyt poszycia stosuje się specjalny klej syntetyczny o nazwie Liquid Nails, który:

   eliminuje bezpośredni kontakt płyty z belką,
   usztywnia dodatkowo konstrukcję budynku,
   ogranicza wychodzenie gwoździ z płyty poszycia,
   zmniejsza liczbę gwoździ, niezbędnych do właściwego połączenia płyt z belkami stropowymi.

W Polsce zamiast Liquid Nails stosuje się najczęściej gęsty klej stolarski Wikol lub podkładki filcowe. W Skandynawii stosuje się gumowe podkładki dystansowe.

Wojciech Nitka
Katalog Budownictwa Drewnianego 2004

Możesz również polubić…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

16 + jeden =