Siding winlowy

Zdarza się, że wykonawcy stosują na wiatroizolację papę . Co prawda ochroni ona dom przed zimnem, deszczem i wilgocią zawartą w powietrzu, ale ponieważ jest szczelna. zatrzymuje w ścianie wilgoć. której uda się wniknąć w jej strukturę. W tak wykonanych ścianach płyty poszycia oraz izolacja cieplna szybko ulegną zawilgoceniu.

Błąd: niewłaściwy montaż

Nie będą swobodnie pracować

Jak powinno być

Dobra wiatroizolacja. Powinna być wykonana ze specjalnej wodoodpornej, lecz przepuszczającej parę wodną folii (100-160g/m2/24h).

Panele oblicówki można wprawdzie montować bezpośrednio do płyt poszycia pokrytych wiatroizolacją. ale lepiej układać je na ruszcie – taki montaż umożliwia zlikwidowanie ewentualnych nierówności ścian. Jeśli dom dodatkowo ociepla się od zewnątrz styropianem ryflowanym, płyty styropianu mocuje się kolkami bezpośrednio do ściany na ulożonej wcześn iej wiatroizolacji (rys. 3). Można też zastosować zwykle (gładkie) płyty styropianowe, ale wtedy trzeba koniecznie pozostawić szczelinę grubości 1 cm pomiędzy płytą poszycia a styropianem. W tym celu na ścianie mocuje się dodatkowe listwy dystansowe. Jeśli na ocieplenie stosujemy wełnę mineralną. wiatroizolacja powinna być ułożona na warstwie wełny (rys. 4). Niezabezpieczona wełna straci swoje właściwości termoizolacyjne, a mokra stanie się cięższa i będzie się osuwać, tworząc zgrubienia, które z czasem spowodują paczenie się oblicówki.

Dobrze, czyli nie na sztywno. Gwoździe i wkręty należy wbijać (lub wkręcać) dokładnie pośrodku otworu montażowego nie dobijając (dokręcając) do końca, tak by łebek nie dociskał panelu do ściany (rys. 5). Umożliwi to elementom oblicówki swobodne odkształcanie się. Ze względu na znaczną odkształcalność termiczną paneli nie należy też docinać co do milimetra, lecz tak, by w listwach wykończeniowych pozostały luzy. Luz powinien mieć ok. 0,5 cm, jeśli montaż odbywa się w temperaturze powyżej 4^oC, i około 0,9 cm – jeśli w temperaturze poniżej 4^oC. Również uszczelnienie połączeń może ograniczyć pracę paneli, dlatego nie należy łączyć trwale ani kleić ze sobą paneli czy listew wykończeniowych w miejscach, w których stykają się ze sobą.

Odpowiednio duże łebki. Gwoździe i wkręty stosowane do montażu powinny mieć łebki większe od otworów montażowych, aby elementy oblicówki nie wysuwały się spod nich.

Łączenie z przesunięciem. Panele łączy się na długości na zakład. Miejsca połączeń trzeba rozplanować z przesunięciem około 30 cm – nigdy w jednej pionowej linii (rys. 6). Panele powinny być montowane w odcinkach długości nie mniejszej niż 1 m.

Podsufitka w dziurki. Większość dachów wymaga wentylacji – czy to ocieplonej połaci, czy całego nieużytkowego poddasza. W takich dachach zwykle pod okapem stosuje się oblicówkę ze specjalnych perforowanych paneli, zapewniających niezbędny nawiew powietrza. Jeśli nieświadomy ich znaczenia montażysta ułoży pod okapem panele oblicówki ściennej, zamknie w ten sposób dopływ powietrza i dach takiego domu nie będzie wentylowany. Dlatego też pod okapem powinno się stosować podsufitkę, która umożliwia swobodny przepływ powietrza – na przykład perforowane panele lub listwy wentylacyjne.

Na ściany – jasne kolory. Nie należy stosować na ściany paneli przeznaczonych na podsufitkę, zwłaszcza jeśli są w ciemnych kolorach, na przykład brązowym. Bezpośrednio nasłonecznione mogą żółknąć, a pod wpływem silnego nagrzania – paczyć się. Dlatego też ściany powinno się wykonywać tylko z paneli do tego przeznaczonych, w jasnych kolorach.